Het is bijna niet bij te schrijven voor ons, er gebeurd veel op een dag en toch eigenlijk ook weer niet! Het leven in en om rond Kathmandu start vroeg.

De dag begint om 4 uur in de morgen, alom geluiden van bellen, honden en het opstartende verkeer, Ook zie je op dit voor ons ''te vroege'' tijdstip, veel mensen lopen, dit zijn de sportieve Nepalezen, zij noemen het joggen. Heerlijk fris en stil, zeggen zij???? Het eerste uur van de dag wordt door de meeste Nepalezen gebruikt om te bidden en te reinigen. Hierna ontbijten (Dahl) in ons gasthouse eten wij gewoon westers....voor ons en ons figuur toch wel better, 3 x op een dag warm eten is voor ons iet wat te veel. het vroege opstaan daar moet je haast wel in mee....de oorstoppers dempen maar daar is ook alles meegezegd.

Vrijdag 2 - 11 Op stap met Mankumari. Met de taxi naar haar schoonzus, Rasmi Pasiyar, zij werkt in een mini naaiatelier en maakt hele mooie kleding in Nepaleeze stijl, Afgaans, Afrikaans en westerse stijl,echt schitterend om te zien dat ze metbeperkte middelen, trapnaaimachines i. v.m. de powercuts zo mooi en gelijkmatige sierlijke stiksels kunnen maken. Mooi op elkaar afgestemde prints op verschillende materialen, Echt Jolandaeen walhallah voor viltsters en stoffen gekken zo als wij,dan heb ik het nog niet eens over de prijs..

We hebben samen met de andere dames en de 2 zussen heel erg gelachen, we hebben alle stijlen en lappen op ons lijf aan gemeten gekregen, Cola gedronken, gehaald uit het wiinkeltje naast het atelier, de glazen uit iemands huis. samen met Mankumari lopend naar de market Indra chok, de stoffen aria. Is dichtbij om de hoek.....het bleek 45 min lopen.....hahaha. Is het de taal of is het ons idee van dichtbij?

Je neemt een afslag en opeens blijk je midden ineen mierennest van winkeltjes en mensen te staan. Druk en aan alle kanten en hoekjes, gaatjes mensen en winkeltjes dus,je weet even niet waar je kijken moet. De eigenaren van de winkeltjes weten dat wel, ze willen dat je in hun winkeltje komt, westers uiterlijk = geld. Doorlopen is het beste, inhouden nee bedankt zeggen is al bijna binnen in de winkel voor ze.

Echt wel heel leuk om zo met de Nepaleese meiden op te trekken, volgende week gaan we in het dorp Timi op bezoek bij ze.

Zo was er al heel snel bijna weer een dag voorbij. Inmiddels weten we nu ook dat 6 weken echt nog veel te kort is om dit bijzondere land te zien en te bewonderen met al zijn facetten.

Een bezoek aan de viltfabriek staat nog op onze to do lijst en nogmaals naar de market van Indra chok om gekleurde/bedrukte chiffons te kopen ook!

zaterdag 3 - 11, Vandaag vroeg op om naar het Tiom Laura home te gaan. Zaterdag is hier in Nepal wat voor ons de zondag is. De meeste kinderen zitten ook op zondag op school hebben de vrijdagmiddag vrij. Bepakt en bezakt met allerlei materialen voor het Home gingen we deze keer met een zeer vreindelijk chauffeur op stap( de chauffeur van Mankumari) De chauffeur van het Guesthouse @ Home ging steeds meer vragen!!!! Je kunt hier niet rekenen op een vaste taxiprijs!!! Altijd maar weer onderhandelen anders betaal je de hoofdprijs, we zijn goed maar niet gek!.

Aangekomen bij het Tiom laura Home waren ze allemaal blij om ons weer te zien, Hello Didi riepen ze in koor. We hebben de materialen een plek gegeven in de kast en daarna zijn we met kleine groepen aan het werk gegaan. De kleinste waren het eerst aan de beurt, we zijn begonnen met het liedje 'Kom maar in de kring'. De kinderen deden de gebaren meteen mee en probeerde ook mee te zingen. Al die vrolijke blije kopjes daar worden wij ook blij van! Er werd stil en met aandacht getekend en gekleurd, het resutaat was prachtig. We hebben de tekeningen aan een waslijn gehangen en het 'klaslokaaltje' ziet er nu vrolijk uit.

Rond 13.00u zijn we gestopt omdat we met de gasten en Ashok en Katrin vanhet Guest House naar Jazzmandu gingen. Bij de grote Tibetaanse stoepa zouden ze ons oppikken. Toen we daar stonden te wachten hoorde ik opeens mijn naam, en wie reed er langs....... Rianne, wat een rare gewaarwording in zo'n grote stad als Kathmandu. Met een echt westers busjes reden we naar het resortGokarna5 sterren.werkelijk riant,......en voorzien van apen... waar het festival werd gehouden. Een prachtig plek met een 'festival terrein'. Nee, Helma ik neem geen rugzak mee want dan loop ik daar mee te sjouwen!!!! Het terrein bleek helemaal niet groot en er was één podium, weg met die westerse normen. Het was gezellig en de meeste optredens waren heerlijk ritmisch en vrolijk, we hebben genoten. Iedereen zit , ligt op de grond en geniet van de muziek, drankjes en hapjes( Marga , een heerlijk Heineken biertje onze duitse vrienden namen Budweiser een beetje jammer) Wat een gek idee toch, zitten we aan de andere kant van de wereld bij een Jazz festival!!!! 8 uurtjes jazz is wel wat veel... maar wel heel gaaf om mee temaken.

groetjes van ons!